Een goede buur

U zult zich misschien afvragen waar slaat een goede buur nu op in mijn vogelblog?
Weidevogels zoeken graag elkaar gezelschap op onder het motto samen sterk. Niet dat ze het zo gezellig vinden om met zijn allen vlakbij elkaar te gaan broeden, maar je kunt wel samen meeuwen, kraaien en een buizerd verjagen. Maar tegen vossen en hermelijnen is geen kruid tegen gewassen. Soms zie je een groep luid alarmerende weidevogels boven een door het weidegebied sluipende hermelijn hangen. Meestal trekt deze marterachtige, die in de polder thuishoort, zich er weinig van aan. (Dit in tegenstelling tot de 'poldervos' , die eigenlijk niet in het weidegebied hoort.) Of lijkt dat zo? Vaak verdwijnen ze na een poosje in een muizen of rattenhol in een slootkant. Het zijn bijzonder lenige roofdiertjes.
Zaterdag 23 april vonden we twee kievits nesten bij boer Geert in de Markerpolder. Terwijl ons groepje naar het nest stapte, zagen we een tureluur vlakbij uit het gras vluchten. Een tureluurtje leek wel uit de slootkant te vliegen. We vonden twee maal een tureluurnest. Deze zijn vrij moeilijk te vinden, omdat tureluurs de grassprieten over het nest buigen. Je ziet slechts dat de grassprieten naar elkaar zijn toegebogen. Tureluurs liggen meestal op slechts enkele meters afstand van een kievits nest. Kieviten reageren uiterst fel op passerende predatoren. Het zijn een soort politie agenten die zeer attent reageren op eventuele vijanden. De tureluurs profiteren van deze waakzaamheid zodat hun legsels veilig worden uitgebreid.