Maandag 15 februari draaide wind naar zuidelijke richting. De sneeuw begon zoetjes aan te smelten. Tijdens de vorstperiode waren de planten met een dikke laag sneeuw bedekt. Door de sneeuwlaag worden planten beschermd tegen de vrieskou. Deze werkt zelfs zo isolerend dat planten vrijwel geen vorstschade ondervinden. Zo komen de al bloeiende winterakonieten ongeschonden onder de sneeuw uit. Bij het Daalmeerpad stonden sneeuwklokjes te wiegen in de zuidwesten wind. Sneeuwklokjes doen hun naam eer aan .Deze voorjaarsbolletjes bloeien zelfs ondanks winter, ijs en sneeuw. Ik ontdekte zelfs al bijna bloeiend speenkruid. Nu stonden deze voorjaarsbolletjes en speenkruid op zuidelijke oever van de sloot. Hier en daar lagen er nog opgestoven sneeuw in sloten. Het ijs uit vaarten en sloten was amper verdwenen, maar ook deze keer ontdekte ik een dodaarsje in een wind wak. Richting Geestmerambacht signaleerde ik een mooie slobeendwoerd en enkele bergeenden. Een clubje aalscholvers zat gemoedelijk bij elkaar met uitgespreide vlerken hun verenkleed te drogen. Aalscholvers zijn echte duikboten. Ze liggen heel diep in het water, maar hebben geen stuitklier zoals wilde eenden waarmee zij hun veren met hun snavel mee insmeren om deze waterafstotend te maken. ik hoorde al weer kool- en pimpelmezen en merels zingen. Er ligt nog een dik pak ijs in plassen en vaarten maar de lente komt eraan.
|
Winterakonieten komen bloeiend onder de sneeuw uit( foto Sjaak ) |
|
Bloeiend sneeuwklokjes op de oever bij het Daalmeerpad ( foto Sjaak ) |
|
Er stond zelfs al speenkruid in de knop ( foto Sjaak ) |
Reacties
Een reactie posten