In mei wordt in de regel de eerste snee ( de eerste keer dat het grasland gemaaid wordt en ingekuild) binnengehaald. Het maaien is een bedreiging voor de nog broedende weidevogels, die vooral op de maaipercelen broeden zoals grutto, tureluur, slob- wilde- en krakeend.Bovendien houden gruttokuikens zich aanvankelijk op in lange vegetatie, waar zij allerlei insecten oppikken. Jaarlijks sterven helaas nog veel grutto en tureluurpullen tijdens het maaien. Door het maailand afslepen met een zwaar touw of een tuinslang kun je broedende eenden, grutto's en tureluurs van het nest jagen. Deze nesten kunnen dan alsnog met een markeringsstokje gemarkeerd worden zodat de boer om deze gemarkeerde legsels kan maaien.
Storm en buien geselen het land. Het is
herfst in mei. De maximum temperaturen halen overdag ter nauwer nood de dertien
graden Maar dinsdag in de namiddag gaat de wind enigszins liggen en verandert
de hemel in een stralend blauw. Vanwege het regenachtige weer en de vele buien,
die zo vallen in de loop van de dag, moet er nog heel wat grasland gemaaid
worden. Het late maaien heeft zo zijn voordelen immers de meeste tureluurs en
gruttonesten hebben kans om uit te komen ook als we deze niet gevonden hebben.
Alleen het maaien zal daarna problemen geven, omdat heel veel land ongeveer
tegelijk gemaaid zal worden. Arno heeft echter stukken grasland, die als
vluchtheuvels dienst kunnen doen. En als al eerder gemaaide land alvast aan de
groei raakt, kunnen grutto’s erheen trekken. Dus leek het mij een goed idee om
voor het maaien een aantal percelen af te slepen. Wietske had er wel zin in om
daarbij te helpen. Bij gebrek aan een zwaar sleeptouw was een tuinslang
afdoende om over het lange gras te slepen. Het werd een heel gesjouw om die
tuinslang over het lange gras te trekken. Helaas leverde het geen
slobeendennest op, maar een grutto vloog net voor Wietske’s voeten van het
nest. En….. we vonden twee grauwe ganzen. Natuurlijk was het stil genieten van
rondvliegende alarmerende kieviten., scholeksters en grutto’s. We hadden geen
tijd om naar pullen te speuren, maar die leken aan gealarmeer te oordelen
voldoende aanwezig. Een wonder, dat deze ondanks de kou nog in leven waren
gebleven. Fleur maakte ondertussen een
aantal foto’s van het gebeuren. Zo tegen half negen begon het al wat te
schemeren en flink af te koelen. Dus voor ons drieën de hoogste tijd om naar huis te gaan.
Reacties
Een reactie posten