Een rampjaar voor de boeren in Nederland!
Na de uitbraak van MKZ in Engeland wordt op 21
maart het eerste geval van deze voor eenhoevigen zeer besmettelijke ziekte in
ons land gemeld.
In mijn notitieboekje lees ik:
Vandaag begint de lente, maar gezien het weer zou
het januari of februari kunnen zijn. Om even voor twaalven begint het te
sneeuwen en de thermometer wijst 2 graden Celsius aan. Waarschijnlijk is er
vandaag in het Gelderse Oene toch MKZ uitgebroken. ’s Middags ligt er een dik
pak sneeuw.
Deze uitbraak had dramatische gevolgen voor veel
boeren en niet- boeren, mensen die een paar schapen of geiten hadden. Het
isolement, de machteloosheid en woede van veel mensen, die niet alleen
hun dieren, veestapel verloren, maar ook een stuk levenswerk van vele
generaties vernietigd zagen worden. Het mijns inziens onnodig ruimen (
afslachten) van gevaccineerde gezonde dieren. Politieke en economische
belangen zijn vaak onbegrijpelijk.
Daarnaast was 2001 een rampjaar voor de
weidevogelbescherming.
Weliswaar minder dramatisch dan het menselijk
boerenleed, dat via de media dagelijks tot ons kwam. Maar toch gaf het een
onbevredigend vreemd gevoel om na 14 jaar werkloos thuis te zitten.
Op 5 mei kregen we toestemming om onder strikte
voorwaarden te redden wat er te redden viel. Wat huiverig, want je wilt niet de
veroorzaker zijn van een nieuwe uitbraak.
Een geluk bij een ongeluk was, dat het voorjaar
zeer koud en nat was. De meeste percelen werden pas laat gemaaid. Veel grutto-
en tureluurnesten zullen waarschijnlijk wel uitgekomen zijn. Veel
werkzaamheden, zoals het frezen en inzaaien van maïspercelen moesten vanwege
deze koude en natte omstandigheden uitgesteld worden. Deze percelen waren te
doorweekt om landbouwmachines te kunnen dragen. Het late bewerken zal het
verlies van veel legsels tot gevolg hebben gehad.
Helaas mochten we slechts bij één bedrijf
onze activiteiten ontplooien. Op het bedrijf van Nico Selm in de Starnmeer
konden we geen nesten markeren.
In telefonisch overleg met Nico werd hiertoe
besloten. Dit stond tevens vermeld in de brief, die we van Landschapsbeheer
ontvingen. Onder strikte voorwaarden mochten we nesten markeren en alleen op
verzoek van de boer en slechts bij één bedrijf.
Ondanks het late begin wisten we in de
Markerpolder een groot aantal legsels te markeren.
Reacties
Een reactie posten