Een lentewandeling in de duinen.

Vanmorgen een prachtige wandeling gemaakt in de duinen bij Bergen aan Zee. Nu werkte het weer ook mee, maar nu het jonge blad aan bomen en struiken begint uit te lopen, is de natuur op zijn mooist. Bergen ligt op de grens tussen kalkrijke en kalkarme duinen. Er werden in het verre verleden slechts weinig schelpen op de stranden en strandwallen rondom en ten noorden van Bergen afgezet. Zo zien we vanaf Bergen struikheide groeien in de duinen. Het duinzand is dan ook lichter, fijner en bijna wit van kleur. Deze keer stond de heide er echter verdroogd bij. Dat heeft ook te maken dat er de laatste weken van maart tot nu einde april vrijwel geen regen is gevallen. Vanmorgen hoorden we onze eerste fitis en boomleeuwerik van dit voorjaar. Er vlogen heel veel graafbijtjes over de mulle zandpaden. Naast de citroenvlinders zagen we meerdere kleine vuurvlinders, die aan het zonnen waren op het kale opwarmende duinzand.
De bloeiende brem trok heel wat wilde bijen aan. Op een bijna onbegroeide duinhelling zagen we duinviooltjes, die goed op schrale zandige bodem gedijen. Er is natuurlijk veel meer te vertellen van onze indrukken en waarnemingen, maar ik volsta met wat foto's van de soms kale duinen die we bewandelden.