Broedend futenpaar nabij de Rekerdijk.

Het is 8 januari 2020.
De winter lijkt een jaartje over te slaan
Het heeft op een enkel nachtvorstje na, die de daken en autoramen van een dunne feeëriek wit ijslaagje voorzag, niet gevroren. Vandaag is het eindelijk weer een zonnige dag. We hebben weken met  regen en  nevelige dagen achter de rug. Koolmezen en merels beginnen zomaar  spontaan te zingen en hebben het voorjaar in hun vogelkop.
De mannelijke  katjes van de hazelaar en elzen beginnen uit te lopen. Enkele vroege narcissen staan al in knop. Toen ik vanmorgen over de Rekerdijk fietste ontdek ik tot mijn verrassing al een broedend futenpaartje. Vader fuut duikt geregeld onder water om even later boven water te verschijnen met een snavel vol nestmateriaal dat hij van de slootbodem heeft gegraaid. Dit wordt telkens op de rand van het nest gedeponeerd, waar het door het vrouwtje om zich heen word gedrapeerd.
Ik heb er stilletjes met mijn smart phone een fotootje van gemaakt. De kwaliteit van het plaatje laat te wensen over, maar ik vind het toch wel zo bijzonder om het even te plaatsen.

Helaas  niet al te scherpe  foto. Rechtsachter kun je het vrouwtje op haar nest zien. Vader fuut zwemt net weg om even later met nest materiaal aan de oppervlakte te verschijnen.