Laatst schreef ik een stukje over de houtduif die haar nest onder de dakgoot in de klimop had gebouwd. Er werd een paar weken fanatiek gebroed. Met als resultaat een jong dat het duivenlevenslicht zag. Duiven leggen twee eieren. Daarna is het legsel voltallig. Blijkbaar is dat voldoende om de soort in stand te houden. Aanvankelijk zijn het lelijke kale mormels om te zien. Nu is ons duifje inmiddels tot een puber uitgegroeid. Hij of zij zit al aardig in de veren en fladdert zo af en toe met de vleugels. Vooral als moe of pa duif een vrachtje duivenvoedsel, dat voor verteerd uit de krop wordt opgebraakt, komt bezorgen, begint deze duivenpuber bedelend met de vleugeltjes te slaan. Nu zie ik de oude duiven niet zo frequent langs komen. Het is blijkbaar voldoende om hun jong springlevend en groeiende te houden. Boven op het dak zit steevast iedere ochtend en avond een merel te fluiten. Ik heb geen idee of deze merelzang ook gewaardeerd wordt, maar het lijkt mij althans niet onaangenaam klinken zo onder de saaie dakgoot.
|
puberduif onder de dakgoot ( foto Fleur ) |
|
Elke morgen en avond zingt onze merel op het dak ( foto Fleur) |
Reacties
Een reactie posten