Een koude morgen in april ( weidevogelverslag 2003 )


Vanmorgen hangen er mooie mistbanken boven het land van de Schermer. Vanaf de kanaaldijk langs het Noord Hollands Kanaal heb ik een betoverend uitzicht op nevelige bomen en boerderijen in Zuid Schermer waarvan alleen daken en boomtoppen net boven een deken van mist uitsteken.
Twee hazen kuieren op hun gemak over het toegangspad naar de boerderij. De narcissen, die in groepjes  tussen de jonge erfbeplanting staan, hangen er verlept en armetierig bij. De temperatuur is de afgelopen nacht flink onder het vriespunt gedaald. Het spiegelgladde meertje en de laaghangende nevel scheppen een sprookjesachtige sfeer over het net ontwakende dorp Marken Binnen. Twee kievitmannen duikelen steeds even zichtbaar boven de mistbanken uit. Van verre dringt grutto en scholekstergeluid door tot in de auto. Het weiland ziet er zilverachtig uit door de rijp. Toch lijk ik de vage omtrekken van een kievit, die op het nest zit, waar te nemen in het beeld van de kijker. Als de zon voorzichtig in brede banen door de nevel breekt, vallen er pareldruppels van het langzaam ontdooiende ijzeren damhek, die flonkeren in het toverachtige licht. Het ziet er naar uit dat het vandaag een prachtige dag zal worden. Dan komt Jelle over het pad aangefietst vanuit Beverwijk. We besluiten even in stilte van het overweldigende begin van deze morgen te genieten. Samen in de auto drinken we van onze verse meegebrachte thermoskoffie. Dat doet een mens goed. Vooral na zo’n stevige fietstocht uit Beverwijk, waar Jelle onder het trappen allerlei vogelwaarnemingen doet. We nemen onze strategie voor de dag even door. Dan signaleren we een paartje slob en krakeenden, die langs de nabije sloot aan het foerageren zijn. Vandaag verwachten we dat de eerste kievitspullen uit het ei gekropen zijn. We hebben nog steeds geen boerenzwaluw gezien, die laten het vanwege de kou afweten. De grutto’s zijn van het jaar aan de late kant. Naar het schijnt heeft een gruttovrouwtje voor het produceren van een volledig legsel 50% van haar lichaamsgewicht aan bouwstoffen nodig. ( Beintema e.a.) Dit zal onder de huidige omstandigheden niet meevallen, omdat de weidegrond door de nachtvorst en het uitblijven van neerslag van de afgelopen weken hard en uitgedroogd is. Het valt dan ook niet te verwonderen dat er veelvuldig gefoerageerd wordt door de gruttoparen. Hoewel er af en toe nestkuiltjes worden gedraaid. Maar er wordt nog veel achteraan gejakkerd en geruzied.
Daarna rijden we naar de boerderij, waar Jelle Arno in de melkput altijd met een Vicks verrast. Even wordt nog een moment samen bij het afscheid van Joop stilgestaan.

De zon is nu definitief doorgebroken en verjaagt de laatste nevels boven het land, dat nu weer een frisgroen aanzien heeft gekregen. We kunnen rustig het land in rijden en van daaruit observeren. Als we over het bonkige maïsperceel struinen, worden we begeleid door enkele uitbundig zingende leeuweriken, die er vandaag zin in schijnen te hebben.





En we vinden de eerste kievitspullen die op zich op een kluitje aan elkaar verwarmen in het nest. Even blijven we staan om deze schitterende schepseltjes te  bewonderen. Gelukkig weet de zon de kleiige bodem  al wat  op te warmen. We vinden er enkele kievits legsels en een eendennest. Het is vreemd dat op het andere maïsperceel tot nu toe geen enkel nest te vinden is. 

Reacties